Johnny, ίσως προσπάθησε μα δεν
μπόρεσε να σε αγαπήσει η Βερονίκη.
Πάλεψες όταν οι πνεύμονές σου
αρχίσανε να καίνε;
Ίσως και να φώναζες “βοήθεια”
μέχρι που σου ήρθε η λήθη
αλλά ο Τάμεσης είναι σκληρός
και έρημος στις τρεις η ώρα το πρωί.
Παρασυρόσουν στο θολό νερό,
πρησμένος, γκρίζος, κι ολομόναχος
με τα μπλαβά σου μάτια γυαλισμένα.
Καλέ μας φίλε Johnny, κανείς
δεν ξέρει να πεθάνει πιο επιτήδεια
από όσους έχουν προδοθεί στον έρωτα.
Σε ξάπλωσαν σε ένα ψυγείο,
—άψυχο, σταχτί και παγωμένο—
με μια μακριά ουλή στο στήθος
και με ένα νούμερο δεμένο
στο μεγάλο δάχτυλο σου.
Τέσσερεις η ώρα, ξημερώνει.
Το Μισό Φεγγάρι1 ετοιμάζεται
να κλείσει και όλοι σου οι φίλοι
ήρθανε εδώ να σε θρηνήσουν.
Μίλησέ μας Johnny, πες μας,
άξιζε η Βερονίκη τη ζωή σου;
1 Αναφορά στο ποίημα Το Μισό Φεγγάρι
read the English version of the poem Veronica
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Βερονίκη - Ποιήματα Απελπισίας και Προδοσίας
Το ποίημα “Βερονίκη” παρουσιάζει μια τραγική ιστορία αγάπης με κεντρικά θέματα την απελπισία και την προδοσία. Η ατμόσφαιρα του Λονδίνου και η σκοτεινή όψη του ποταμού Τάμεση δημιουργούν ένα σκηνικό που αναδεικνύει τις απελπισμένες και απελπιστικές πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Η διήγηση επικεντρώνεται στα τελευταία λεπτά της ζωής του πρωταγωνιστή, του Johnny, και ενσωματώνει στοιχεία που συναντώνται συχνά σε ποιήματα απελπισίας, αποδίδοντας έναν ωμό και περιγραφικό τόνο για την αγάπη που δεν βρήκε ποτέ ανταπόκριση.
Το ποίημα ξεκινά με την άμεση προσφώνηση προς τον Johnny, όπου υπονοείται μια προσπάθεια της Βερονίκης να τον αγαπήσει αλλά χωρίς επιτυχία. Η ανικανότητά της να ανταποδώσει τα συναισθήματά του γίνεται αμέσως εμφανής, θέτοντας την βάση για τη μετέπειτα τραγική κατάληξη. Στην πρώτη στροφή, οι στίχοι:
Johnny, ίσως προσπάθησε μα δεν
μπόρεσε να σε αγαπήσει η Βερονίκη.
δημιουργούν το πλαίσιο για την ανεπίλυτη αγωνία που βιώνει ο πρωταγωνιστής, ο οποίος νιώθει προδομένος και εγκαταλειμμένος. Η αδυναμία της Βερονίκης να τον αγαπήσει τον οδηγεί σταδιακά στην τραγική απόφασή του να δώσει τέλος στη ζωή του, ένα μοτίβο που βρίσκεται συχνά στα ποιήματα απελπισίας.
Στην επόμενη στροφή, το ποίημα χρησιμοποιεί εντυπωσιακές εικόνες για να περιγράψει την αγωνία του Johnny κατά τη διάρκεια των τελευταίων του στιγμών. Το ερώτημα:
Πάλεψες όταν οι πνεύμονές σου
αρχίσανε να καίνε;
Ίσως και να φώναζες ‘βοήθεια’
μέχρι που σου ήρθε η λήθη
αλλά ο Τάμεσης είναι σκληρός
και έρημος στις τρεις η ώρα το πρωί.
αποτυπώνει την πάλη του Johnny με τον θάνατο, ενώ ο σκληρός και έρημος Τάμεσης συμβολίζει την πλήρη μοναξιά και την εγκατάλειψη που αισθάνεται ο πρωταγωνιστής. Αυτό το σημείο υπογραμμίζει την απελπισία του, καθώς ο ποταμός γίνεται ο μάρτυρας της τελευταίας του πράξης. Η σκηνή είναι γεμάτη από απελπισία, καθώς ο Johnny, ένας άνθρωπος που έχει προδοθεί στην αγάπη, βρίσκει τελικά καταφύγιο στη λήθη.
Η απεικόνιση του ως “πρησμένος, γκρίζος, κι ολομόναχος” στην επόμενη στροφή παρέχει μια ζωντανή εικόνα του σώματός του στο θολό νερό του Τάμεση. Αυτή η εικόνα ενισχύει την αίσθηση της απόλυτης μοναξιάς και της σκληρής πραγματικότητας του θανάτου.
Παρασυρόσουν στο θολό νερό,
πρησμένος, γκρίζος, κι ολομόναχος
με τα μπλαβά σου μάτια γυαλισμένα.
Το ποίημα συνεχίζει να εξερευνά τον θάνατο του πρωταγωνιστή, περιγράφοντάς τον στο νεκροτομείο ως έναν άνδρα “άψυχο, σταχτί και παγωμένο” με μια “μακριά ουλή στο στήθος.” Αυτές οι εικόνες προσδίδουν μια απόκοσμη ποιότητα στον θάνατό του, υποδηλώνοντας την ψυχική και σωματική του ταλαιπωρία. Στο τέλος, το ερώτημα “Μίλησέ μας Johnny, πες μας, άξιζε η Βερονίκη τη ζωή σου;” υπογραμμίζει την καρδιά του ποιήματος, το αμετάκλητο κόστος της προδομένης αγάπης.
Σε γενικές γραμμές, το ποίημα “Βερονίκη” είναι μια αποκαλυπτική ματιά στην ανθρώπινη απελπισία και προδοσία. Μέσα από τη λεπτομερή απεικόνιση του θανάτου του Johnny, αποδίδει την τραγικότητα της αγάπης που δεν ανταποκρίθηκε.
Opmerkingen