Στο Αλφακάρ ο ποιητής
ονειρεύεται μαύρα άλογα
να καλπάζουν αχαλίνωτα
στις κοιλάδες και στους λόφους.
"Κόρδοβα. Μακρινή και μόνη"*
κλαίει ο γιός της Ισπανίας στην αγκαλιά
του κακοήθους φεγγαριού.
Κανείς δεν έχει μείνει για να κλάψει
τον ποιητή του πρωινού της Κυριακής.
Κανείς· κανείς· κανείς.
Μονάχα μια χάλκινη κιθάρα τον θρηνεί:
Έξι σπουργίτια πετούνε προς στο νότο
με όλες τις μινόρε συγχορδίες
σφραγισμένες σε ένα άδειο φέρετρο.
*Από το ποίημα του Λόρκα "Το τραγούδι του καβαλάρη"
Read the English version of this poem at The guitar laments
Διαβάσετε Μια Σύντομη βιογραφία του Λόρκα του μεγαλύτερου ποιητή και θεατρικού συγγραφέα της Ισπανίας.
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Ο Θάνατος του Ποιητή | Αφιέρωμα στο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Τοποθετημένο στο Alfacar tο ποίημα, αφιέρωμα στο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, χρησιμοποιείται ως αλληγορία για τον θάνατο του διάσημου ποιητή και θεατρικού συγγραφέα της Ισπανίας. Απεικονίζει τον ποιητή να ονειρεύεται τσιγγάνικα άλογα στους λόφους και τις κοιλάδες της Ανδαλουσίας, και συμβολίζει την καλλιτεχνική του έμπνευση και τη σύνδεση με τις πολιτιστικές του ρίζες.
Η αναφορά στην Κόρδοβα, μια πόλη που συνδέεται με την Ισπανική κληρονομιά, αναδεικνύει τη λαχτάρα του Λόρκα για μακρινά και μοναχικά μέρη. Ο ποιητής απεικονίζεται να κλαίει από πόνο, αγκαλιασμένος από το κακόβουλο γαλάζιο φεγγάρι, υποδηλώνοντας τη θλίψη και την αγωνία που βίωσε κατά τις τελευταίες του στιγμές. Το ποίημα τονίζει την απουσία πενθούντων για τον ποιητή, υπονοώντας τη σιωπή και την έλλειψη δικαιοσύνης γύρω από τη δολοφονία του Λόρκα.
Η εικόνα μιας χάλκινης κιθάρας που θρηνεί σηματοδοτεί την απώλεια της καλλιτεχνικής φωνής και της δημιουργικότητας του Λόρκα. Τα σπουργίτια που πετούν νότια αντιπροσωπεύουν τις ποιητικές μελωδίες και τις μινόρε συγχορδίες του, σφραγισμένες μέσα σε ένα άδειο φέρετρο -μια αναφορά στο γεγονός ότι ο τάφος του Λόρκα δεν βρέθηκε ποτέ- και μια ένδειξη της καταστολής και της καταστροφής της καλλιτεχνικής του κληρονομιάς. Το ποίημα αποτυπώνει την τραγική μοίρα του Λόρκα, μιας σιωπηλής φωνής, η απουσία της οποίας αφήνει κενό στο λογοτεχνικό και πολιτιστικό τοπίο.
Σημείωση: Το ποίημα παραπέμπει σε έναν στίχο από το ίδιο το έργο του Λόρκα, συγκεκριμένα το "Cordoba. Lejana y sola" ("Κόρδοβα. Μακρινή και μοναχική"), αναδεικνύοντας τη διακειμενική σύνδεση μεταξύ του ποιήματος και των γραπτών του ίδιου του Λόρκα.
Commentaires