Γιε μου, Ακούγεται κραυγή ξανά από κείνους που δεν έχουν γιούς για νέο πόλεμο στη γη μας. Σ’ αγκαλιάζω, σου λέω στο καλό και παραλίγο να πεθάνω σαν βλέπω να 'χεις στον ώμο σου τουφέκι. Γιε μου, όταν τελειώσει ο πόλεμος και σιωπήσουν τα όπλα, όταν θα ρθεί ειρήνη πια στη ρημαγμένη γη μας θα σου φτιάξω γλύκισμα, ο πατέρας σου θα ψήσει το παχουλό μοσχάρι
κι όλοι θα μπούμε στο χορό.
Περάσανε σαράντα χρόνια
ώσπου μια μέρα του καλοκαιριού
φέρνουν στο χωριό ένα φέρετρο
με τα οστά του γιού της.
Read the English version of this poem at I Will Bake a Cake
Λίγα Λόγια για το ποίημα…
Θα Σου Φτιάξω Γλύκισμα: Από τα Ποιήματα Κύπρου —Αφιέρωμα στο Γιαννάκη Λιασή
Οι εικόνες σε αυτό ποίημα θανάτου και θλίψης, από τη συλλογή Ποιήματα Κύπρου, είναι σκληρές και υποβλητικές, ζωγραφίζοντας ζωντανά τη καταστροφή και το σπαραγμό που βίωσαν οι οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος στην Κύπρο. Το ποίημα αποτελεί μια συγκλονιστική υπενθύμιση του ανθρώπινου κόστους του πολέμου και του μόνιμου αντίκτυπου που έχει σε όσους μένουν πίσω.
Το ποίημα περιγράφει μια μάνα που αποχαιρετά τον γιο της καθώς καλείται να πάει στον πόλεμο. Το όπλο στον ώμο του είναι μια συνεχής υπενθύμιση του κινδύνου που αντιμετωπίζει. Τα λόγια της μάνας είναι γεμάτα αγάπη και έγνοια για τον γιο της, καθώς υπόσχεται να του φτιάξει ένα γλύκισμα όταν γυρίσει πίσω.
Ωστόσο, καθώς τα χρόνια περνούν, η ελπίδα για την ασφαλή επιστροφή του γιου της μειώνεται. Ο τόνος του ποιήματος αλλάζει όταν η μάνα λαμβάνει την είδηση του θανάτου του γιου της. Η αίσθηση της θλίψης και του πένθους είναι αισθητή καθώς αφήνεται να παλέψει με την πραγματικότητα του χαμού του γιου της.
Οι εικόνες που χρησιμοποιούνται στο ποίημα είναι σκληρές, ζωγραφίζοντας μια ζωντανή εικόνα της καταστροφής και του σπαραγμού που βίωσαν οι οικογένειες που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος. Είναι μια υπενθύμιση του ανθρώπινου κόστους του πολέμου και των μακροχρόνιων επιπτώσεων που έχει σε όσους μένουν πίσω.
Μέσα στο ποίημα, γινόμαστε μάρτυρες της αποφασιστικότητας της μάνας να τιμήσει τη ζωή και την κληρονομιά του γιου της ψήνοντας του ένα γλύκισμα. Είναι μια συγκινητική υπενθύμιση της αγάπης μεταξύ μιας μάνας και του παιδιού της, ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
コメント