Ι.
Μια μέρα του Ιούλη— φωτιές, βόμβες, θάνατος..
Τύμπανα, μονότονα κι αδιάκοπα σπάζουνε μιαν απόκοσμη σιωπή. Πανικοβλημένες τηλεοράσεις και τηλέφωνα δίχως φωνή, κρύβονται σε βουβές και σκοτεινές γωνιές. Εμβατήρια παίζουν συνεχώς. Ένας δημοσιογράφος με περίστροφο στην ζώνη, προαναγγέλλει το ξημέρωμα μιας νέας κι "ελεύθερης" ημέρας. Στη ανυπόφερτη ζέστη του καλοκαιριού πτώματα σαπίζουνε στους δρόμους, μητέρες γυρεύουν τους νεκρούς τους γιους και αδέλφια σκοτώνουνε τα αδέλφια τους.
ΙΙ.
Σιωπή για λίγες ημέρες·
τα τύμπανα αρχίζουνε ξανά μα τούτη
τη φορά ο εφιάλτης μιλά σε ξένη γλώσσα.
Τηλέφωνα, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις κρύβονται πάλι στις γωνιές, τανκς βροντούν στους φοβισμένους δρόμους και η δυσωδία σάπιας σάρκας, πετά
σαν πάπλωμα στον μολυσμένο αέρα. Γκρίζοι λύκοι ουρλιάζουν και κλωτσούν τις πόρτες στις τρεις πριν το ξημέρωμα· σέρνουν τους άντρες και τ' αγόρια απ τα κρεβάτια, βιάζουν και κακοποιούν ανελέητα γυναίκες και κορίτσια. Οι κραυγές από την φυλακή συνεχίζονται ολημερίς και ολονυχτίς, Μάνες στέκονται στα συρματομπλέγματα, λίγες παρηγοριούνται σαν ακούν τους γιους τους να φωνάζουν, κι άλλες μπαίνουν στο μοιρολόι όταν ακούνε τη σιωπή τους.
Read the English version of this poem July 1974
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Εξερευνώντας την Ιστορία: "Ιούλιος 1974" από τη Συλλογή Ποιήματα Κύπρου
Η δύναμη της ποίησης έγκειται στην ικανότητά της να υπερβαίνει τα όρια του χρόνου και του χώρου, να συμπυκνώνει τις ανθρώπινες εμπειρίες σε λέξεις που βρίσκουν απήχηση στους αναγνώστες όλων των γενεών. Μέσα στη συλλογή "Ποιήματα Κύπρου," ορισμένα ποιήματα χρησιμεύουν ως προβληματισμός και μαρτυρία για την ταραχώδη ιστορία της Κύπρου τον 20ό αιώνα.
Μεταξύ αυτής της συλλογής είναι και το ποίημα "Ιούλιος 1974". Το ποίημα αυτό αποτελείται από δύο ξεχωριστά μέρη, το καθένα από τα οποία προσφέρει μια απογοητευτική ματιά στα οδυνηρά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια εκείνου του μοιραίου μήνα. Ως αντικειμενική και ορθή εισαγωγή, είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί μια επισκόπηση του ιστορικού πλαισίου που χρησιμεύει ως σκηνικό για αυτό το υποβλητικό έργο.
Ο Ιούλιος του 1974 σηματοδότησε μια κομβική στιγμή στην ιστορία της Κύπρου, ενός μεσογειακού νησιωτικού έθνους με πολύπλοκη και πολύπλευρη ιστορία. Το ποίημα χρησιμεύει ως χρονικό της βαθιάς αναταραχής και των δεινών που βίωσε ο Κυπριακός λαός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μιας περιόδου που χαρακτηρίζεται από πολιτικές αναταραχές, βία και ξένη επέμβαση.
Το πρώτο μέρος του ποιήματος εμβαθύνει στις συνέπειες ενός πραξικοπήματος που συντελέστηκε στο νησί, βυθίζοντάς το σε κατάσταση χάους και αδελφοκτονίας. Οι προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις ζωγραφίζουν μια ζωντανή εικόνα του κοινωνικού ιστού που διαλύεται, με τα θέματα της καταστροφής, του θανάτου και της αγωνιώδους διάσπασης των οικογενειών να βρίσκονται στο επίκεντρο. Πρόκειται για μια σκληρή απεικόνιση του ανθρώπινου κόστους της πολιτικής αναταραχής και του καταστροφικού αντίκτυπου που μπορεί να έχει στην ψυχή ενός έθνους.
Το δεύτερο μέρος του ποιήματος μετατοπίζει την εστίασή του στην επακόλουθη εισβολή της Τουρκίας, ένα γεγονός που επιδείνωσε περαιτέρω τα δεινά του κυπριακού λαού. Το τμήμα αυτό περιγράφει τη σκληρότητα που επέβαλε ο στρατός εισβολής και την αγωνία του πληθυσμού που βρέθηκε στα διασταυρούμενα πυρά. Είναι μια απογοητευτική περιγραφή της βιαιότητας της σύγκρουσης και του αδιάκριτου πόνου που προκαλεί σε αθώες ζωές.
Καθ' όλη τη διάρκεια του ποιήματος, η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας χαρακτηρίζεται από τον περιγραφικό και ελαφρώς υποβλητικό χαρακτήρα της, χρησιμοποιώντας ελαφρές ποιητικές πινελιές για τη δημιουργία εικόνων, διατηρώντας παράλληλα έναν έγκυρο και ενημερωτικό τόνο. Η απουσία ανθισμένης γλώσσας υπογραμμίζει τη δέσμευση του συγγραφέα να επιτρέψει στον αναγνώστη να σχηματίσει τη δική του κρίση.
Συμπερασματικά, το "Ιούλιος 1974" προσφέρει μια πραγματική και αμερόληπτη απεικόνιση των ιστορικών γεγονότων που επιδιώκει να αποτυπώσει. Αποτελεί απόδειξη της διαχρονικής δύναμης της ποίησης να φωτίζει το παρελθόν, να εμπλέκεται με το παρόν και να προκαλεί στοχασμό σχετικά με την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ιστορίας. Καθώς εμβαθύνουμε στους στίχους του, καλούμαστε να γίνουμε μάρτυρες ενός κεφαλαίου της Κυπριακής ιστορίας που είναι τόσο ζοφερό όσο και διδακτικό, υπενθυμίζοντάς μας τη διαρκή ανάγκη για ενσυναίσθηση, κατανόηση και ειρήνη σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από διαμάχες και διαχωρισμούς.
Comments