Η ζωή μου τώρα μοιάζει
σαν μια ασπρόμαυρη ταινία—
στην αρχή ο χαμός κι η ανήλεη κατρακύλα· μετά το αργό σκαρφάλωμα μέχρι να μάθω πως να ζω ξανά. Φαντάζομαι την επόμενη φορά που θα σε συναντήσω. Όμως θα 'ρθει ποτέ τέτοια φορά; Κι αν με ξέχασες μετά από τόσα χρόνια η πάρεις βιαστικά το δρόμο για να φύγεις;
Κι αν όταν σε κοιτάξω μες στα μάτια δεν δω ξανά εκείνο το κορίτσι που κάποτε τόσο αγάπησα; Κι αν δεν έχω το θάρρος να σου πω πως πέθανα όταν μου είπες αντίο; Χιλιάδες σκέψεις στριφογυρίζουν
όλη τη νύχτα στο μυαλό μου— κι αν, κι αν, κι αν…
Read the English version of this poem at What if
Αυτό το ποίημα είναι μέρος της συλλογής Παλιες Ιστορίες
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Ένα ποίημα γεμάτο νοσταλγία και απώλεια | Μελαγχολικά ποιήματα
Από τη σειρά "Μελαγχολικά Ποιήματα," το ποίημα “Κι Αν” εμβαθύνει στον στοχασμό των αναμνήσεων, της αγάπης, της απώλειας και της αβεβαιότητας του μέλλοντος. Ξεκινά με τον ομιλητή να αναλογίζεται τις αναμνήσεις του, που περιλαμβάνουν τόσο τη χαρά όσο και τη θλίψη και το επαναλαμβανόμενο ταξίδι της απελπισίας και της ανάκαμψης. Η επανάληψη του "Κι αν" υπογραμμίζει τη διάχυτη αίσθηση αβεβαιότητας κι αμφιβολίας που διαπερνά τις σκέψεις του ομιλητή.
Καθ' όλη τη διάρκεια του ποιήματος, υπάρχει μια οδυνηρή διερεύνηση των πιθανών αποτελεσμάτων και των φόβων σχετικά με το μέλλον, ιδίως όσον αφορά την πιθανότητα επανένωσης με ένα αγαπημένο πρόσωπο. Η αβεβαιότητα της αναγνώρισης και η απουσία οικείων στοιχείων όπως τα λουλούδια στη ζωή του αγαπημένου προσώπου προκαλούν μια αίσθηση ανησυχίας και νοσταλγίας.
Ο ομιλητής παλεύει με τον φόβο να μην αναγνωρίσει το πρόσωπο που κάποτε αγαπούσε να αντανακλάται στα μάτια της και τον δισταγμό να εκφράσει τα συναισθήματά του. Οι εικόνες της ακινησίας μέσα στη δυστυχία και ο στροβιλισμός αμέτρητων σκέψεων απεικονίζουν το βάρος της περισυλλογής και της συναισθηματικής αναταραχής.
Συνολικά, το ποίημα αποτυπώνει τα σύνθετα συναισθήματα που σχετίζονται με τη μνήμη, την αγάπη και το άγνωστο μέλλον, προσκαλώντας τους αναγνώστες να αναλογιστούν τα "τι θα γινόταν αν" που παραμένουν στις εσοχές του μυαλού.
Comments