Η Ραχήλ με ένα κίτρινο άστρο
στο δεκάχρονο της μπράτσο,
μπαίνει τρεμουλιασμένη
μες στα σαγόνια του θανάτου.
Από τη καμινάδα βγαίνει συνεχώς
καπνός και μια μυρωδιά καμένης
σάρκας κρέμεται στον αέρα.
Η Μαριάμ ουρλιάζει όλη την ώρα.
Νιώθει ακόμη πόνους φριχτούς
στο κομμένο της ποδάκι.
Από ψηλά θάνατος ρέει χωρίς έλεος
κι ακούγονται συνέχεια οι κραυγές
μανάδων και μικρών παιδιών
που ξεψυχούν μέσα τους δρόμους.
Ο Ισμαήλ πιάνει αγκαλιά το μέλλον του
—ένα πολυβόλο και μια ράβδο δυναμίτη—
και τρομαγμένος μπαίνει στο τζαμί.
Read the English version of this poem at Little Children
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Μικρά Παιδιά - Τα Αθώα Θύματα Πολέμου
Το Ποίημα “Μικρά παιδιά” παρουσιάζει μια σκληρή απεικόνιση της αθωότητας που χάνεται μέσα στη φρίκη του πολέμου και των διώξεων. Οι εικόνες σε αυτό το ποίημα υπογραμμίζουν την ευαλωτότητα και την τραγική μοίρα των παιδιών που βρίσκονται σε τέτοιες καταστροφικές συνθήκες.
Το ποίημα, μέρος της σειράς “Τα Αθώα Θύματα Πολέμου,” ξεκινά με τη Ρέιτσελ, ένα παιδί σημαδεμένο από ένα κίτρινο αστέρι, σύμβολο του Ολοκαυτώματος. Η αναφορά στο “στο δεκάχρονο της μπράτσο“ τονίζει τη νεότητα και την αθωότητά της, σε έντονη αντίθεση με το “μες τα σαγόνια του θανάτου” στα οποία μπαίνει. Οι επόμενες γραμμές παραπέμπουν στη ζοφερή πραγματικότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου “ο καπνός βγαίνει από την καμινάδα “ και η “μυρωδιά της καμένης σάρκας“ λειτουργούν ως μια οδυνηρή υπενθύμιση των ζωών που χάθηκαν σε τέτοιες βάναυσες συνθήκες.
Η τρίτη στροφή μετατοπίζεται στη Μαριάμ, της οποίας ο πόνος είναι αισθητός. Η κραυγή της και η γλαφυρή περιγραφή του πόνου των φανταστικών της άκρων αντικατοπτρίζουν το συνεχές τραύμα που βιώνουν τα θύματα της βίας. Οι εικόνες εδώ αναδεικνύουν την αδιάκριτη φύση του πολέμου, όπου ακόμη και οι νεότεροι δεν γλιτώνουν από τη σκληρότητά του.
Η τέταρτη στροφή γενικεύει τη δυσχερή θέση των παιδιών στις εμπόλεμες ζώνες, με το “Από ψηλά θάνατος ρέει χωρίς έλεος“ να συμβολίζει τους βομβαρδισμούς και τις αεροπορικές επιθέσεις. “Οι κραυγές μανάδων και μικρών παιδιών που ξεψυχούν μέσα τους δρόμους“ αντηχούν ως μια παγκόσμια φωνή για βοήθεια και μια μαρτυρία για τον εκτεταμένο αντίκτυπο των συγκρούσεων στους νεότερους και πιο ανυπεράσπιστους.
Στην τελευταία στροφή, ο τραγικός εναγκαλισμός του Ισμαήλ με τη βία απεικονίζει τον κύκλο της απελπισίας και της ριζοσπαστικοποίησης. Η μεταμόρφωσή του από αθώο παιδάκι σε όργανο τρόμου είναι ένα ισχυρό σχόλιο για τις διαβρωτικές επιπτώσεις του πολέμου στο ανθρώπινο πνεύμα. Η αντιπαράθεση των πράξεων του με το σκηνικό ενός τζαμιού, ενός τόπου λατρείας και ειρήνης, εντείνει ακόμη περισσότερο την τραγωδία της χαμένης παιδικής της ηλικίας.
Συνολικά, το ποίημα “Μικρά Παιδιά “ αποτυπώνει τις συγκλονιστικές εμπειρίες των παιδιών, ανεξαρτήτως θρησκείας η εθνικότητας, σε περιόδους ακραίων αντιξοοτήτων, μεταφέροντας τα βάσανά τους και την καταστροφική απώλεια της αθωότητας μέσα από σκληρές, απλοϊκές εικόνες.
Comentários