Η αγάπη μου για τον Υιό του Ανθρώπου και το Χριστιανισμό ως τρόπο ζωής είναι απέραντη, ωστόσο, μου είναι αδύνατο να πιστέψω σε έναν μεταφυσικό κόσμο.
Αυτό το ποίημα είναι η προσωπική μου άποψη για τον Θεό, Ιησού, και Ιούδα. Παρακαλώ μην συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το ποίημα αν προσβάλλεστε εύκολα ή αν είστε μισαλλόδοξοι στις απόψεις άλλων ανθρώπων.
Το ποίημα αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα Ο Τελευταίος Πειρασμός του Νίκου Καζαντζάκη.
Θεέ μου, η σύμβαση μας—
Ο Μεσσίας με κεραυνούς κορόνα·
θάνατος, φωτιές, Ρωμαίικο αίμα
κι όλες οι καμπάνες να χτυπούν
"‘Ο Ιεχωβάς έφθασε στη Σιών."
Κύριε μου πόσα χρόνια ακόμη,
δεν ακούς το κλάμα του Σαλέμ;
Πορνεύεται η θεία πόλη
με αυτοκράτορες και στρατηγούς
και η περήφανη φωνή της που πάντα
υμνούσε το όνομα σου, έχει πια σωπάσει.
Ένας ξένος ψευτοβασιλιάς κάθεται
στον άγιο θρόνο και η χρυσή άρπα
του Δαβίδ έπαψε να σου τραγουδά.
Κάθε μέρα έρχομαι και χτυπώ
την πόρτα σου, και κάθε μέρα
με διώχνεις και μου λέγεις "Αύριο."
Όμως όχι, εγώ ο ταπεινός κι ανάξιος
δούλος σου, σηκώνω το κεφάλι μου και λέω
"Όχι αύριο, σήμερα Κύριε μου."
Read the English version of this poem at Judas Iscariot
Λίγα λόγια για το ποίημα...
Ιούδας Ισκαριώτης: Ο γενναίος αγωνιστής της ελευθερίας | Θρησκευτικά Ποιήματα
Σε αυτό το δυναμικό και εσωστρεφές ποίημα, από τη σειρά Θρησκευτικά Ποιήματα, εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη "Ο Τελευταίος Πειρασμός", ο ποιητής μας προσκαλεί σε μια μοναδική προοπτική, αμφισβητώντας τη συμβατική αφήγηση γύρω από τον Ιούδα Ισκαριώτη. Απομακρυνόμενος από την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι ο Ιούδας ήταν ένας προδότης και ένας κοινός κλέφτης, ο ποιητής τον παρουσιάζει ως έναν γενναίο πολεμιστή που αγωνίζεται για την ελευθερία του Ισραήλ από την καταπιεστική λαβή της Ρώμης.
Απευθυνόμενος στον Κύριο, ο Ιούδας ξεκινάει μια συζήτηση, εκφράζοντας τη βαθιά λαχτάρα του για την άφιξη του Μεσσία, που συμβολίζεται από μια μεγαλοπρεπή φιγούρα που φοράει κεραυνοβόλο στέμμα και περιβάλλεται από μια λάμψη δόξας.
Το ποίημα στήνει ένα σκηνικό επικείμενης αναταραχής και καταστροφής, καθώς ο Ιούδας προβλέπει θάνατο, πυρκαγιές και την αιματοχυσία των Ρωμαίων. Μέσα σε αυτό το χάος, οραματίζεται μια θριαμβευτική στιγμή, όταν οι καμπάνες θα χτυπήσουν, αναγγέλλοντας την άφιξη του Ιεχωβά στη Σιών. Η παθιασμένη έκκλησή του απηχεί τις κραυγές της θλιμμένης Ιερουσαλήμ, ικετεύοντας τον Κύριο να απαλύνει τα δεινά που έχουν πλήξει την πόλη.
Ο Ιούδας θρηνεί για την απώλεια μιας κάποτε ηχηρής φωνής που έψαλλε τους επαίνους του Κυρίου, η οποία τώρα σίγησε λόγω της παρουσίας ξένων νομαρχών και εκατόνταρχων. Η Ιερουσαλήμ προσωποποιημένη ως κοιμώμενη μορφή, έχει αιχμαλωτιστεί από τους διεφθαρμένους και παράνομους άρχοντες. Θρηνεί για την απουσία της χρυσής άρπας, εμβλήματος της παλαιάς δόξας της πόλης, η οποία δεν κάνει πλέον καντάδα στον Κύριο. Ο θρόνος του Δαβίδ, που κάποτε καταλαμβανόταν από έναν νόμιμο βασιλιά, έχει σφετεριστεί από έναν ψεύτικο ηγεμόνα, εντείνοντας την αγωνία.
Καθώς το ποίημα εξελίσσεται, η υπομονή του Ιούδα φθίνει και η αφοσίωσή του μετατρέπεται σε αποφασιστικότητα. Κάθε μέρα, επισκέπτεται το κατώφλι του Κυρίου, αναζητώντας παρηγοριά και την υπόσχεση της λύτρωσης, για να συναντήσει την απάντηση "αύριο". Ωστόσο, μια κρίσιμη στιγμή συμβαίνει μέσα στο πνεύμα του. Με νεοαποκτηθείσα αποφασιστικότητα, σηκώνει προκλητικά το κεφάλι του και δηλώνει στον Κύριο: "Όχι πλέον. Όχι αύριο, σήμερα!" Η δήλωση αυτή σηματοδοτεί την άρνηση του Ιούδα να δεχτεί περαιτέρω καθυστέρηση και σηματοδοτεί την ακλόνητη δέσμευση να δράσει, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα αμφισβητήσει το θεϊκό σχέδιο.
Σε αυτό το προκλητικό και συναισθηματικά φορτισμένο ποίημα, ο ποιητής καλεί τους αναγνώστες να επανεξετάσουν τον χαρακτήρα του Ιούδα Ισκαριώτη. Παρουσιάζοντας τον Ιούδα ως περήφανο αγωνιστή της ελευθερίας, ο ποιητής μας προτρέπει να εξερευνήσουμε εναλλακτικές προοπτικές και να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας. Η επίκληση της δεινής θέσης της Ιερουσαλήμ στο ποίημα και η θερμή έκκληση προς τον Κύριο δημιουργούν ένα ισχυρό σκηνικό για τους επόμενους στίχους, αφήνοντας τους αναγνώστες πρόθυμους να εμβαθύνουν στην εξερεύνηση του ποιητή για την πίστη, τη θυσία και την επιδίωξη της απελευθέρωσης.
Comments