Γυρίζω πίσω στο κρυψώνα
πούνε θαμμένα τα όνειρα μου—
μια φυλακή μέσα στο νου μου
που 'φτιαξα να την κρατήσω,
πίσω στα χρόνια εκείνα
του πόνου και της σκοτεινιάς
του καημού και της λαχτάρας.
Την κοιτάζω σαν κοιμάται.
Τα μαλλιά της—ένα δάσος μαύρες μπούκλες.
Το γυμνό της σώμα—μια πύλη αμαρτίας.
Κι αναρωτιέμαι, γιατί χαμογελάει
τόσο πονηρά μες το όνειρο της;
Σύντομα, μια γνώριμη οσμή αναδύεται·
είναι η οσμή της ψεύτικης αγάπης.
Αλλά ίσως πάντα το ήξερα ότι ποτέ
δεν ήτανε παρά ένας τροβαδούρος
που ζητούσε μια καρδιά για να
προβάρει τους ερωτικούς της στοίχους.
Read the English version of this poem at The Τroubadour
Αυτό το ποίημα είναι μέρος της συλλογής Παλιές Ιστορίες
Λίγα λόγια για το ποίημα…
Το Παραμύθι του Τροβαδούρου – Μια Ηχώ Νοσταλγίας στα Μελαγχολικά Ποιήματα
"Ο Τροβαδούρος," από τη σειρά Μελαγχολικά Ποιήματα, εμβαθύνει στα θέματα της νοσταλγίας, της απώλειας και της πολυπλοκότητας του έρωτα. Ο αφηγητής προβληματίζεται για την επιστροφή του σε ένα μεταφορικό νεκροταφείο όπου είναι θαμμένα τα όνειρά του, συμβολίζοντας ένα παρελθόν γεμάτο ανεκπλήρωτες επιθυμίες και συναισθηματικό εγκλωβισμό. Η εικόνα μιας φυλακής στο μυαλό του, που κατασκευάστηκε για να συγκρατήσει τον εραστή του, μεταφέρει την αίσθηση της εσωτερικής πάλης και του εγκλεισμού.
Καθώς ο αφηγητής παρατηρεί την κοιμισμένη φιγούρα της αγαπημένης του, οι ζωντανές περιγραφές προκαλούν μια αίσθηση θαυμασμού αλλά και αβεβαιότητας. Η απεικόνιση των μαλλιών της ως "δάσος από άγριες μπούκλες" και “το γυμνό της σώμα—μια πύλη αμαρτίας” υποδηλώνει έναν συνδυασμό γοητείας και πειρασμού, υπονοώντας την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης επιθυμίας και έλξης.
Ωστόσο, ανάμεσα σε αυτές τις αισθησιακές περιγραφές, υπάρχει μια υποβόσκουσα αίσθηση απογοήτευσης και προδοσίας. Η μυρωδιά της "ψεύτικης αγάπης" χρησιμεύει ως μια οδυνηρή υπενθύμιση των εξαπατήσεων του παρελθόντος και της συνειδητοποίησης ότι η σχέση μπορεί να έχει οικοδομηθεί πάνω σε ψεύτικα προσχήματα. Η αναφορά στην αγαπημένη του ως "τροβαδούρο" υποδηλώνει την παροδική φύση των αισθημάτων της, καθώς μετακινείται από τη μια καρδιά στην άλλη, προβάροντας τα ερωτικά της τραγούδια χωρίς γνήσια δέσμευση.
Συνολικά, το ποίημα "Ο Τροβαδούρος" αποτυπώνει τη γλυκόπικρη ουσία της αγάπης και της νοσταλγίας, εξερευνώντας τα βάθη των ανθρώπινων συναισθημάτων με εσωστρεφείς εικόνες και στοχαστικό τόνο.
Comentarios